We hebben recent twee nieuwe theetjes uit Thailand toegevoegd aan ons assortiment, onze Sticky Rice Oolong en Jinxuan oolong. Om deze Thailandse theetjes wat extra in de kijker te zetten gaan we graag wat dieper in op Thailand als theeland. Thailand is een nieuw theeland dat nog maar recent gestart is met de productie van thee op grote schaal. De moderne Thaise theeproductie is ongeveer 25 jaar geleden begonnen dankzij een initiatief van de Thaise regering en het koningshuis. Hierbij werden cultivars uit Taiwan ingevoerd om te worden verbouwd in het Chiang Rai gebied in het noorden van Thailand.
Geschiedenis van thee in Thailand
Al honderden jaren groeit thee in het wild (camellia sinensis var. assamica) in de noordelijke heuvels van Thailand. Grootschalige commerciële teelt begon pas eind jaren tachtig toen de regering en de toenmalige koning de theeteelt aanmoedigden in het noorden van Thailand om de opiumproductie te vervangen.
De nieuwe belangstelling voor de theeteelt werd geholpen door de vele Chinese immigranten die In de jaren ’40 en ’50 naar Thailand kwamen om te ontsnappen aan het communistische bewind van Mao Zedong. Ze vestigde zich in Doi Mae Salong en Doi Wawee in Chang Rai, Noord-Thailand, en begonnen hun traditionele vaardigheden begonnen te gebruiken om thee te verbouwen naarmate het Royal Development Project aan kracht won.
In 1994 werden uit China en Alishan in Taiwan stekken en zaden geïmporteerd, met in het bijzonder de Taiwanese oolong-cultivars Jin Xuan en Ruan Zhi. Deze werden gegeven aan plaatselijke boeren in de Chiang Rai Provence, waar ondertussen zo’n 7200 hectare beplant is. Machines en knowhow werden eveneens uit Taiwan ingevoerd en vanaf het midden van de jaren negentig breidde de industrie zich uit rond de dorpen Doi Tung, Doi Mae Salong, Doi Wawee en Ban Hin Taek. Doi Mae Salong staat vandaag vooral bekend voor zijn groene thee, jade oolongs, donkere oolongs en gearomatiseerde theesoorten zoals jasmijn en osmanthus.
Theeproductie in Thailand
In Thailand wordt zowel camellia sinensis var. assamica gebruikt, omdat deze variëteit inheems is, als geïmporteerde sinensis varieteiten en cultivars van China en Taiwan, zoals de Jin Xuan cultivar en Ruan Zhi No 17. De theeteelt wordt onderverdeeld in wilde Shan-thee (assamicas theeplanten die vooral in de noordelijke uitlopers van de Himalaya voorkomen), traditionele familiale theetuinen rond dorpen en enkele kleine commerciële plantages in Chiang Mai en Chiang Rai. De theeplantages zijn allemaal gelegen in het noorden van Thailand in de provincies Chiang Rai, Chiang Mai, Mae Hong Son, Lampang and Phrae en omvatten gezamenlijk een gebied van ongeveer 16 000 hectare.
Thailand produceert jaarlijks ongeveer 40 miljoen kilo thee en ongeveer 85% van deze totale theeproductie wordt in Thailand zelf geconsumeerd. Het terrein is erg afwisselend. Sommige theevelden zijn gelegen in vlakke gebieden, andere dan weer op zeer steile terrasvormige hellingen in het gebergte van Noord-Thailand. De hoogte van de theevelden varieert van 1200 tot 1800 meter hoogte. Het hele jaar door wordt er thee geproduceerd in Thailand.
Theesoorten uit Thailand
De geïmporteerde sinensis variëteiten en cultivars worden voornamelijk gebruikt voor de productie van groene thee, gearomatiseerde groene thee en oolong thee. De assamica theeplanten worden hoofdzakelijk gebruikt voor de bereiding van miang (kauwthee), maar ook vaak voor zwarte thee en groene thee. Sinds kort produceert het land ook kleine hoeveelheden witte en post-gefermenteerde thee.
Het aanbod Thailandse thee is met 40 miljoen kilo redelijk beperkt. Een mogelijke verklaring hiervoor is dat de Thaise bevolking niet veel losse thee drinkt. Vele drinken wel thee, vaak in de vorm van iced tea (Thai milk tea), maar de meesten geven de voorkeur aan koffie of bubble tea.
Traditionele Thailandse thee: Miang en Cha Yen
Miang is een gefermenteerde kauwthee die traditioneel in Chiang Mai, waar de meeste assamicasoorten groeien, wordt gemaakt. Dit door gestoomde bundels theebladeren gedurende enkele weken of maanden te laten fermenteren in vaten. Deze bladeren worden puur gegeten of op smaak gebracht met zout, suiker of gember. Lokaal verwijst het woord miang ook naar de assamica variëteit.
Een gekend, koud theedrankje uit thailand is Cha Yen, ook wel Thai milk tea of Thai iced tea genoemd. Dit is een dik, zoet mengsel van zwarte thee, steranijs, gele voedingskleurstof en gecondenseerde en geëvaporeerde melk, geschonken over ijs. Het is licht van smaak en bloemig, ideaal dus om te drinken tijdens een warme zomerdag in Thailand.
Bronnen
Pettigrew, J. (2018). World of Tea: Discovering producing regions and their teas. USA: 83Press
https://monsoontea.co.th/pages/miang-the-true-origin-of-tea
