Melk bij je thee, het is een gelaagd verhaal. Voor sommigen een waardevolle traditie, voor anderen een absolute no-go. Maar hoe zit de vork nu echt in de steel en is het echt zo not-done dan we denken? Daarover heb ik het in deze blogpost.
Melk bij de thee kennen we vooral van de Britse traditie waarbij melk en suiker een vaste waarde zijn in het dagelijkse theegebruik van de Engelsen. Er wordt wel eens gezegd dat de eerste thee die vanuit de kolonies meegenomen werd zo slecht was – de gekoloniseerde landen gaven hun slechtste oogsten mee – dat die enkel te drinken was met melk en suiker. Toch wordt er getwijfeld aan deze theorie.
Melk bij thee drinken gaat eigenlijk heel ver terug in de geschiedenis. Reeds in de Tang dynastie (618-907 AC) kwam het voor. En dit vooral omdat thee toen vaak gedronken werd voor zijn voedingswaarden. Thee werd toen samengeperst tot een soort tegel – gelijkaardig aan de cakes die we nu vooral kennen van Pu-Erh. Deze theetegels werden als betaalmiddel gebruikt. In die tijd brak men een stukje thee van zo’n tegel en voegde er warm water aan toe tezamen met andere ingrediënten zoals uien, gember en boter.
Ook in Mongolië, Tibet, Laos en Vietnam werd dit lange tijd zo gedaan. Toen de mongolen China veroverde – de Yuan dynastie (1279-1368) – ging veel van de waarde die door de Chinezen aan thee werd gehecht verloren en werd thee met melk en zout bereid, vanuit het geloof dat dit beter de dorst lest.
Melk in thee gaat dus best al wat eeuwen terug in de tijd. En toch komt de Britse traditie vanuit een andere hoek. Toen thee vanaf de 18de eeuw steeds populairder werd, kwam ook de stijgende vraag naar Chinees porselein. Al moest dat wel vervaardigd worden volgens de normen van de Europeanen.
Thee wordt in Azië quasi nooit gedronken uit koppen met een oor aan. Die vraag kwam vanuit Europa. Men wilde bijzonder fijn porselein, wat het delicate van thee moest benadrukken – toen nog voor de bourgeoisie. Alleen was dat porselein best gevoelig voor de hitte van de thee. En af en toe gebeurde het dat het dure servies daardoor brak. Daarom startten de Engelsen met eerst een scheutje melk in de kopjes te doen alvorens er thee bij te schenken.
Welke thee wordt met melk en suiker gedronken?
Alle thee komt van de theeplant, de Camellia Sinensis. Maar binnen deze soort zijn er nog drie onderverdelingen, het is specifiek de Assamica die gedronken wordt met melk. Het gaat dus steeds om een specifieke zwarte thee. In ons gamma zijn de Assam Mokalbari en Ceylon Pettiagalla daar perfect voor. Voor een lichtere versie wordt ook vaak een blend gebruikt, en dan komen we uiteraard terecht bij de befaamde English Breakfast Tea.
Hoe drinken de Engelsen thee met melk?
Zeker voor de typische ‘Afternoon high tea’ zijn er bepaalde regels. Dit komt omdat de afternoon tea als traditie afstamt van de elite. Er zijn daarom vijf gouden regels voor het trekken van de thee:
- Het voorverwarmen van de theepot. Dit doe je door heet water in de theepot te doen en deze weer af te gieten.
- Doe de theeblaadjes in de pot. Neem een theelepel per kop thee en dan nog eentje extra. Dat laatste staat bij de Engelsen bekend als ‘one for the pot’.
- Vul de theepot met heet (maar niet kokend) water.
- Laat 3 tot 5 minuten trekken.
- Vul de kopjes met een scheutje melk en schenk de thee erover.
