Zwarte thee is de meest bekende thee en wereldwijd ook de meest gedronken theesoort. Het ontstond lang geleden in China. In het Oosten wordt zwarte thee ‘rode thee’ genoemd. De Chinezen baseren zich daarbij op de traditionele kleur van een opgeschonken thee, dewelke eerder rood van kleur is, in het Westen daarentegen stamt onze benaming af van de kleur van de gedroogde bladeren en die is zwart.

De geschiedenis van thee gaat terug naar het jaar 2737 voor Christus, toen de Chinese keizer Shen Nong volgens de legende per ongeluk thee ontdekte. In China werd water steeds gekookt voor het te drinken om bacteriën te doden. En zo viel er op een dag een theeblad van de theeboom, recht in het kokende water van Shen Nong. Hij vond de smaak heerlijk en voelde zich ook heel opgewekt na het drinken van een kopje. De keizer was ook een wetenschapper en dus ging hij verder op onderzoek naar thee en ook naar geneeskrachtige werking ervan. En zo is de geschiedenis van thee doorspekt met mythes en filosofie.

In het Westen wordt thee vaak geassocieerd met de traditionele zwarte thee. Jarenlang werd er hier vooral zwarte thee gedronken. Toch was de eerste thee in het Oosten de groene thee en heel lang werd er enkel groene thee gedronken in China. Vanwaar dan de traditie rond zwarte thee bij ons? Het was de eerste thee die tot in Europa kwam, via de Engelsen. Het was niet meteen de beste thee die tot hier geraakte, maar het kwam uit de kolonie en dus was het super exclusief en geliefd bij de rijken. Om de smaak wat te verzachten deden de Engelsen er suiker en melk bij, een traditie die in Groot-Brittannië nog steeds leeft.

Net zoals elke thee komt de losse zwarte thee van de Camellia Sinensis plant. Er zijn twee subcategorieën van deze plant waar thee van gemaakt wordt: de Camellia Sinensis Sinensis en de Camellia Sinensis Assamica. Zowel witte, groene, oolong als zwarte thee worden van deze theeplant gemaakt. Het is dus hetzelfde blad maar steeds met een ander productieproces.

Het productieproces van losse zwarte thee:

Eerst worden de bladeren geplukt op het veld en uitgespreid op doeken om ze te laten verwelken, dat kan binnen of buiten gebeuren. Het vochtgehalte in de blaadjes daalt en de blaadjes worden zachter. Daarna worden de blaadjes manueel of mechanisch gerold, hierdoor breken de celmembranen en start het oxidatieproces. Daarna komt er een periode van volledige oxidatie, een proces dat goed bewaakt wordt door de ‘teamaster’. De omgeving wordt hierbij grondig gecontroleerd. De temperatuur moet exact juist zijn, de ventilatie wordt op peil gehouden en alles gebeurt in een zeer vochtige omgeving. De teamaster beslist wanneer het tijd is om het oxidatieproces te stoppen. Daarna wordt thee finaal gedroogd in een oven of in een wok. Tot het vochtgehalte nog zo’n 3 a 4 procent is.

Hoe schenk je best een zwarte thee?

• Om te beginnen kies je best een losse zwarte thee van een goede kwaliteit. Wat er niet in zit kan er ook niet uitkomen. Start dus met een goede basis.
• Weeg je theebladeren af. Er zijn verschillende manieren om thee te zetten maar voor de traditionele Westerse methode gebruik je ongeveer 2 gram per kopje.
• Doe de losse zwarte thee in een thee ei, een thee filter of een thee zakje.
• Gebruik liefst flessenwater of gefilterd water, voor een optimale kwaliteit.
• Verwarm het water tot 90 à 95 graden Celcius.

De ene zwarte thee is de andere niet en bij Thee.be willen we je dan ook kennis laten maken met een zo ruim mogelijk assortiment aan thee.