De theeplant, de befaamde Camellia Sinensis, komt uit China. Van daaruit is de teelt zich gaan verspreiden over zowat heel Azië en in de laatste honderd jaar ook over de rest van de wereld. En heel eerlijk, da’s helemaal te begrijpen want theeliefhebbers vinden we over de ganse wereld terug en doet men over gans de wereld pogingen om heerlijke thee te kweken, al is niet elk klimaat of terroir daar geschikt voor.

Voor thee doen verschillende benamingen de ronde in verschillende talen. Maar toch valt het op dat die allemaal dicht bij elkaar aansluiten. Zo vinden we thee, tea, té en thé bijvoorbeeld in respectievelijk het Nederlands, Engels, Spaans en het Frans. Ook in het Deens, Noors, het Zweeds en het Hongaars wordt er over ‘té’ gesproken. Maar wie al eens een keertje in Portugal zijn favoriete warme drank bestelde merkte misschien al op dat daar de naam ‘Cha’ wordt gebruikt. Wat trouwens ook zo is in Sri Lanka, India en Pakistan bijvoorbeeld. In Griekenland zegt men dan weer ‘ta’.

Het fijne aan taal is dat je er vaak de geschiedenis in kan lezen en zo is het ook met de historie van het woord thee. Het verschil tussen de uitspraak in Noord-West Europa (‘thee’ en varianten daarop) en die van Zuid-West Europa (‘cha’) komt door de route die gebruikt werd in de 18^de eeuw om handel te drijven. De Portugezen dreven vooral handel met Macau, en in die regio wordt thee als ‘tsjaa’ uitgesproken. Dat is trouwens zo voor het grootste deel van China, daar zal je bijna altijd ‘tsjaa’ horen als het over thee gaat.  Maar op enkele plekken – relatief uitzonderlijk – wordt het in het dialect eerder uitgesproken als ‘tê’. Onder andere in en rond de havenstad Amoy in Xiamen (Fujian). En laat dit nu net dé handelsplek geweest zijn van de Nederlandse Koopvaardijlieden. De handelaars kwamen dus terug van het verre Azië en namen de dialectische uitspraak ‘thee’ over en de heerlijke drank kreeg zo zijn naam. Via deze weg verspreide thee zich over het grootste deel van Europa en later ook naar Amerika. Zo komt het dus dat de uitspraak ‘thee’ in China best uitzonderlijk is maar in de rest van de wereld wijdverspreid is.

Waar vind je nog wel de verwijzing naar de benaming ‘cha’? Wie zich wel al eens verdiept in de meer traditionele manier van thee zetten, die heeft misschien al wel eens gehoord van de ‘Gong Fu Cha’ zetmethode. Wat letterlijk ‘kunst van het theezetten’ wil zeggen. Hier zien we dus wel nog de verwijzing naar de Chinese term ‘Cha’.

Voor wie interesse heeft in deze traditionele methode hebben we ook heel wat Gong Fu Cha benodigdheden in de aanbieding, zoals een gaiwan,  Gong Fu Cha tools of een Gong Fu Cha starter kit bijvoorbeeld. Zeker het proberen waard voor de theeliefhebber!