Ik weet nog goed toen ik het voor het eerst dronk. Het was tijdens één van mijn eerste opleidingen. Ik dacht dat ik het maar niks zou vinden. Ik was gefocust op warme thee, op de tradities die ik kende. En op die van het Oosten natuurlijk, maar ik had er nooit bij stilgestaan dat ook daar koude thee een ding is. Tot ik een slokje nam en tot mijn verbazing de thee heel wat nieuwe kwaliteiten toonde. Een wereld ging open.

Camelia sinensis als cold brew

Zoals het een goede theesommelier betaamt, ben ik vooral fan van de échte thee als het op cold brew aan komt. En met echte thee bedoel ik dan diegene die komt van de theeplant, de Camelia Sinensis. Daar maakt men witte, groene, zwarte, oolong en pu-ehr thee van. Maar aangezien ik in een blogpost ook wat dieper kan gaan wil ik nog wat meer specialiseren. Binnen de Camelia Sinensis heb je namelijk een aantal soorten, waarvan de twee bekendste drinkbare soorten de Camelia Sinensis Sinensis en de Camelia Sinensis Assamica zijn. In zijn smaakprofiel is die laatste robuust en moutig, smaakt stevig door, maar is vrij egaal van smaak. Dat maakt dat deze thee perfect is om te combineren met toevoegingen. Het zal dan ook niet verbazen dat de Engelsen, die fan zijn van melk en suiker bij de thee te doen, vooral Assamica drinken. De Camelia Sinensis Sinensis daarentegen, is zachter van smaak, hij is complexer en je kan er heel wat verschillende smaken in terugvinden. En laat het nu net daarom zijn dat ik deze subliem vind om cold brew te drinken. De complexiteit in thee is datgene waar de theesnobs naar zoeken. Door de thee koud op te schenken en hem een nachtje in de koelkast te laten staan, worden laagjes van de smaak bewaard die anders door de hitte verloren zouden gaan.

Je favoriete theetjes kunnen op deze manier een hele nieuwe beleving krijgen. Ik hou van heel veel verschillende pure cold brew theetjes. Zo is er de Long Jing, sowieso een van mijn favoriete groene thees, die nooit teleurstelt en ook cold brew gezet steeds als een traktatie aanvoelt. In diezelfde categorie is ook de Sencha Fukuyu een topper. Bij de oolongs staat Dark Pearl Oolong het hoogst op m’n lijstje en bij zwarte thee de Honey Black. Maar er is één thee die al jaren mijn favoriet is. Het is de Shangri La uit de Ambar collectie. Een prachtige witte thee uit Nepal. Deze zou ik alle dagen kunnen drinken. Hij is verfijnd en floraal en zowat alle kwaliteiten die je in witte thee kan vinden uiten zich allemaal tezamen in een cold brew versie van deze thee. Soms zet ik hem wel vier dagen op rij met dezelfde blaadjes. Telkens ik een glaasje neem, vul ik de fles gewoon weer aan met water. Het is alsof hij nooit stopt met smaak geven.

Melanges en infusies

Het duurde een tijdje tot ik het ook probeerde met fruitthee. Eerst was ik best sceptisch, maar ook uit dit experiment kwamen grote verrassingen voort. Melanges zijn een combinatie van theeblaadjes met fruit, bloemen en/of kruiden. De complexiteit van de theebladeren valt voor een stukje weg, maar dat hoeft geen afbreuk te doen aan de totale beleving, want de vrolijke smaken van de toegevoegde ingrediënten creëren dan weer een heel nieuw scala om van te genieten. De opties zijn eindeloos en afhankelijk van m’n mood zet ik andere theetjes in. Zo is één van mijn favoriete melanges de Lemon Sencha. Het is een heel cleane thee die Sencha combineert met citrus. Een goede combinatie die op hete dagen de nodige verfrissing brengt. Als ik een wat zoetere combo wil kies ik vaak voor de Apple & Ginger Fusion, dat is groene thee met appel en gember. De grootste verrassing was waarschijnlijk wel de Orange Dream. Die gaat tegenwoordig door het leven als ‘een gezonde Fanta’. Op onze instagram postte ik een reel over deze fruitthee en bijna iedereen was het met me eens, de smaak van deze cold brew doet meteen aan Fanta denken! Gelukkig met bakken minder suiker! Na het succes van deze zijn we hele bewust op zoek gegaan naar een nieuwe thee die dezelfde smaakbeleving aan de man kom brengen, maar dan met ander fruit. We kozen voor een combinatie van onder andere acai, pitaja, apple en gember en doopte hem – met jullie hulp – de Pink Paradise. Ook deze is razendsnel een van mijn favorieten geworden!

En als laatste zijn er nog de “gewone” pure kruiden. Dit zijn infusies die van andere planten komen dan de camelia sinensis (de theeplant). Ook dit is weer een heel andere beleving van cold brew, maar evenzeer de moeite om in cold brew assortiment te hebben. Mijn favorieten? De Griekse Bergthee, Kamillebloemen en Honeybush!

Veel cold brew-plezier en stay cool!